Het avontuur begint - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Merel Huizinga - WaarBenJij.nu Het avontuur begint - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Merel Huizinga - WaarBenJij.nu

Het avontuur begint

Door: Merel

Blijf op de hoogte en volg Merel

15 September 2016 | Namibië, Windhoek

Daar ging ik dan. 12 uur stip kwam mijn vader samen met Cas thuis, die net uit school opgehaald was. Alle spullen had ik klaargezet en zo konden we met zijn allen(papa, mama, Cas en Mats) in de gele kanarie van papa opweg naar Schiphol. Na een warme rit die kant op en enige vertraging door file kwamen we rond 14.00 als laatste aan op Schiphol waar ik me bij de meiden gevoegd heb. De jongens vlogen vanaf Munster. Nadat de koffers ingeleverd waren zijn we nog even wat gaan drinken op het dakterras waar je alle vliegtuigen op ziet stijgen en landen. Na een heerlijk ijskoud biertje kwam dan toch echt het moment van afscheid nemen voordat we door de douane zouden gaan. Ik vond het erg lastig om vooral mijn lieve broertjes achter te laten, het afscheid ging dan ook met een lach maar ook met veel tranen. Samen met Lisa hebben we de rest van de meiden weer opgezocht achter de douane. Het vliegtuig had ongeveer 20 minuutjes vertraging waardoor wij uiteindelijk ongeveer om half 6 vertrokken zijn richting München. Hier hebben we ons samengevoegd met de jongens en zijn we samen lekker wat gaan eten. De stemming zat er al heerlijk in, maar we besefte ons allemaal eigenlijk niet dat we nu echt op reis zouden gaan! Het tikkeltje spannende stukje van door de douane gaan en hopen dat alles goed ging, ging bij iedereen goed... behalve bij Lisa. Lisa had namelijk 2 ontzettend verdachte staafjes in haar handbagage zitten en niemand kon erachter komen wat dit nou was. De douane keek namelijk in de verkeerde tas, nadat we dit vertelde kwam er al snel boven water wat voor illegaals Lisa bij zich had... Lisa had namelijk een verlengbare stekkerdoos in haar rugtas gedaan, slimme meid. Nadat lisa AL haar spullen weer bijeengeraapt had( lees driehonderd jaar later) zijn we verder gegaan naar de gate waar we vanaf 10 uur konden boarden. Eenmaal in het vliegtuig had iedereen gauw zijn plekje gevonden en probeerde we ons al een beetje voor te bereiden op de lange reis die ons te wachten stond. Een enkeling viel soms in slaap, maar echt veel slaap hebben we die vlucht allemaal niet gekregen. Wat we wel kregen was eten, echt typisch vliegtuig eten. Soms kwam Joyce Meijer even aanwaaien omdat Rachel haar alleen gelaten had. Rachel is namelijk de enige van de groep geweest de wel 6 uur kon slapen. Lisa probeerde dit te evenaren door een zo lekker mogelijk bed te creëren, op de grond bij de beenruimte van de stoelen waar ze zat. Een enkele stewardess struikelde hierdoor wel over haar lange uitstekende benen, een verhaal waar je van kan zeggen: ''had je bij moeten zijn''. Ter hoogte van het noorde van Angola(waar we overheenvlogen) was er vanuit het vliegtuig een hele grote bosbrand te zien. Dit was vrij bijzonder aangezien we op 11km hoogte zaten. Na de lange reis kwamen we eindelijk aan in Windhoek, onze eindbestemming. Stuk voor stuk moesten we door de douane, alleen bij Joyce Noorman was het net ff een stukkie lastiger, maar ook dit is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Door de organisatie Backpacker Unite zijn we bij het vliegveld opgehaald en in 2 verschillende auto's naar ons verblijf gebracht. Het was heel erg wennen omdat in Namibie al het verkeerd precies anders rijdt, links. En dat is heel anders. Onderweg vertelde Herman(van Backpackers Unite)een heleboel verhalen, onder andere hoe gevaarlijk het verkeer is en hoe roekeloos iedereen daar rijdt. Ook wees hij ons op verschillende soorten dieren, namelijk wilde zwijnen en bavianen. Dit was erg indrukwekkend om zo in het wild langs de kant van de weg te zien lopen. Eenmaal bij het huis aangekomen hebben we ons allemaal geinstalleerd en een heerlijk (ontzettend) verfrissende duik genomen in het bijhorende zwembad. Daarna werd het tijd om wat eerste indrukken van Windhoek op te doen, lekker even wat te eten en de eerste boodschappen in te slaan. Na een warme en voor veel een zware en frustrerende terugreis waarin we heel even een miscommunicatie hadden over welke kant we ook alweer opmoesten zijn we weer teruggekomen in ons mooie huisje. Nog even de laatste spulletjes netjes opgeruimd, lekker gekookt en samen met de eerste biertjes en wat spelletjes de avond afgesloten.

  • 15 September 2016 - 21:13

    Carolien Daams:

    Hallo Merel
    Ik Carolien de moeder van Sandra en oma van Daan en Morris lees je verslag via facebook van Sandra, wat bijzonder dat jij zo'n verre reis maakt voor je opleiding, zo volwassen. Ik wens je een mooie leerzame tijd toe.
    Ik zal je verslag mrt veel plezier volgen.
    Liefs van Carolien en Hans Daams

  • 15 September 2016 - 21:40

    Jeanet Nijenhuis:

    Hoi Merel,

    Wat een leuk verslag! Voor straks slaap lekker en niet uit bed vallen

  • 15 September 2016 - 23:09

    Ria Wold:

    He daar, wat een geweldig verhaal!
    Ik kijk nu al uit naar je volgende!
    Ik wens je super veel plezier en genieten en feesten samen!
    En...... de stage komt zeker goed!
    Liefs mij

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Merel

Actief sinds 14 Sept. 2016
Verslag gelezen: 794
Totaal aantal bezoekers 6936

Voorgaande reizen:

14 September 2016 - 18 Januari 2017

Op stage in Namibie!

Landen bezocht: